Kodeks rodzinny i opiekuńczy wprowadza domniemanie ojcostwa wskazując, że jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia, domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki. Oznacza, to że w przypadku urodzenia dziecka np. dwa miesiące po rozwodzie automatycznie jako ojciec zostanie wpisany były mąż matki.
W przypadku gdy dziecko urodzi się przed upływem trzystu dni od ustania lub unieważnienia małżeństwa, ale matka dziecka w tym czasie zawrze drugi związek małżeński to zachodzi domniemanie, że ojcem dziecka jest drugi mąż matki.
Powyższe domniemanie ojcostwa drugiego męża nie występuje w przypadku in vitro, w sytuacji gdy zgodę na zabieg udzielił pierwszy mąż. W takiej sytuacji to pierwszy mąż zostanie uznany za ojca dziecka.
Powyższe domniemania mogą być obalone tylko na skutek powództwa o zaprzeczenie ojcostwa.
W sytuacji, gdy matka dziecka nie ma męża czyli nie zachodzi domniemanie ojcostwa istnieją dwie możliwości ustalenie ojcostwa. Pierwsza to uznanie dziecka przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego. W takie sytuacji ojciec dziecka wraz matką powinni udać się wspólnie do urzędu stanu cywilnego. Mężczyzna, od którego dziecko pochodzi, oświadcza przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego, że jest ojcem dziecka, a matka dziecka potwierdza jednocześnie albo w ciągu trzech miesięcy od dnia oświadczenia mężczyzny, że ojcem dziecka jest ten mężczyzna.
Można uznać ojcostwo przed urodzeniem się dziecka. Uznanie ojcostwa nie może nastąpić po osiągnięciu przez dziecko pełnoletności.
Drugą możliwością ustalenia ojcostwa, gdy nie zachodzi domniemanie, jest skierowanie sprawy do sądu. Sądowego ustalenia ojcostwa mogą żądać dziecko, jego matka oraz domniemany ojciec dziecka. Sąd w wyroku ustala, kto jest ojcem dziecka.
W przypadku dalszych pytań, zapraszam do kontaktu z Kancelarią.
Kancelaria adwokacka
ul. Jagiellońska 24/2,
40- 032 Katowice
